“การปล่อยวางเป็นหนึ่งในเรื่องที่ยากที่สุด
ในชีวิตเลยก็ว่าได้ครับ” แต่เมื่อเราทำได้
จิตใจจะเบาสบายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
หลายครั้งเราเข้าใจผิดว่าการแบกรับนั้น
คือการแสดงความแข็งแกร่ง แต่ในความจริงแล้ว จิตใจที่แข็งแกร่งไม่ได้มาจากการแบกรับ
ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่มาจากความสามารถ
ในการปล่อยวางด้วย
การปล่อยวางไม่ได้หมายถึงการละทิ้ง
หรือการไม่แคร์ แต่หมายถึงการยอมรับ
และไม่ยึดติดกับสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึก สถานการณ์
หรือคนรอบข้าง
เมื่อเราเริ่มปล่อยวาง จิตใจของเราจะเริ่มรู้สึกอิสระและเบาสบาย แทนที่จะต้องใช้เสียเวลาพร้อมพลังงานมหาศาลในการแบกรับและต่อสู้กับสิ่งที่เราไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้
การทำสมาธิหรือการฝึกจิตใจ เช่น การฝึกสติและการมีสติปัญญาในการรับมือกับความรู้สึกเหล่านั้น เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เราฝึกปล่อยวางได้ดียิ่งขึ้น
การปล่อยวางคือการเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง
ในปัจจุบัน โดยไม่ต้องกังวลหรือกลุ้มใจ
กับอดีตหรืออนาคต มันคือการฝึกฝนใจให้มีความสุขและความสงบในทุกๆ วัน ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร
ในท้ายที่สุด การปล่อยวางเป็นวิถีชีวิตที่นำพาเราไปสู่ความสุขและความเป็นอิสระที่แท้จริง เมื่อเราเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง เราจะพบว่าจิตใจของเรานั้นเบาสบาย และชีวิตก็เต็มไปด้วยความสงบและความสุขที่แท้จริง
จำไว้ว่า การปล่อยวางไม่ใช่เป้าหมายที่จะถึงได้ในทันที แต่เป็นกระบวนการที่ต้องฝึกฝนและมุ่งมั่นตลอดเวลา มันคือการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด และเมื่อเราได้ฝึกฝนและเข้าใจ จิตใจของเราก็จะกลายเป็นที่พักพิงที่แท้จริง ที่เต็มไปด้วยความสุข ความสงบ และความเข้าใจในชีวิตและความเป็นจริงครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com