ในทุก ๆ ย่างก้าวของชีวิต
ความกลัวมักจะปรากฏตัวเหมือนเงาที่ตามติดเรา
ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน มันกระซิบว่า “อย่าทำ”
ทุกครั้งที่เราเผชิญหน้ากับโอกาสใหม่ๆ
หรือคิดที่จะลองทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อน
ความกลัวมักเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติ
ที่เรามีต่อสิ่งที่ไม่คุ้นเคยหรือกังวลว่ามัน
อาจนำเราไปสู่ความล้มเหลวได้
แต่ในขณะที่ความกลัวกำลังส่งเสียงพูด
อยู่นั้นมีอีกเสียงหนึ่ง อ่อนโยนแต่แน่วแน่
นั่นคือเสียงของแรงบันดาลใจ ที่กระซิบเบา ๆ ว่า “ลองดูสิ” เสียงนี้เป็นการเตือนใจว่า
ชีวิตไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อให้เราอยู่กับพื้นที่ปลอดภัย ไปตลอดชีวิตแต่เพื่อการเคลื่อนไหวและการเติบโต
การเปลี่ยนความกลัวให้เป็นแรงบันดาลใจ
ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เมื่อเราทำได้ มันจะเปิด
ประตูสู่โลกใหม่ที่เต็มไปด้วยโอกาสและประสบการณ์ จงใช้ความกลัวเป็นสัญญาณ
ว่าเรากำลังอยู่บนเส้นทางที่ถูกต้อง ทางที่
จะนำเราไปสู่การเป็นบุคคลที่เข้มแข็งและ
เติบโตยิ่งขึ้น
ดังนั้น เมื่อความกลัวกระซิบในหูว่า “อย่าทำ”
ให้เราหันไปหาเสียงของแรงบันดาลใจ
แล้วตอบกลับไปว่า “ฉันจะลองดู”
และจงก้าวไปข้างหน้าด้วยใจที่เข้มแข็ง
แม้ว่าเราอาจจะล้มเหลว แต่เราจะล้มเหลว
ด้วยความภาคภูมิใจที่ได้ลอง และจากทุกความล้มเหลว มีบทเรียนที่มีค่าและความแข็งแกร่งที่เกิดขึ้น นั่นคือสิ่งที่ทำให้การเดินทางของเรามีความหมาย
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com