ชีวิต มันเหมือนสินค้านั่นแหล่ะ
ซ่อมแซมได้แต่ถ้าจะให้รับคืน คงไม่ไหว
คุณใช้ชีวิตมากี่ปีแล้ว
หักค่าเสื่อมสภาพรายปีไปเท่าไหร่
เหลือราคาซากอีกสักเท่าไหร่
ธรรมชาตินั้นต้องรักษาสมดุลย์
เพื่อให้โลกเป็นไปอย่างยุติธรรม
เหมือนกับการทำธุรกิจนั่นเอง
ถ้ายอมนู่น นี่ นั่น ยืดหยุ่นจนเสียทรง
มันจะไปรอดได้อย่างไร
ลองนึกภาพคุณขายของสักชิ้น
แล้วลูกค้าคนนี้ก็โวยวายที่จะขอเปลี่ยนใหม่
ทั้งที่ใช้งานสินค้าไปครึ่งอายุการใช้งานแล้ว
มันจะไปแฟร์ได้อย่างไร
ก็ต้องจัดระเบียบ กฎ กติกาให้ดีซะ
สินค้าดังกล่าวสามารถซ่อมแซมได้
หรือใช้เงินอัพเกรดให้ดูไฉไลขึ้นหน่อย
ท้ายสุดคือก็แค่ทำให้ยืดอายุไปสักนิด
ชีวิตก็ประมาณนี้แหล่ะครับ
ไปบอกว่าจะขอคืน เพราะไม่ถูกใจ
มันคงไม่ไหว
เกิดมาเพื่อดูแลชีวิตตัวเองให้ดีแท้ ๆ
ก็ดูแลมันให้สมศักดิ์ศรีชีวิตหนึ่ง
เมื่อชำรุดก็นำไปซ่อมแซม
ที่โรงหมอ โรงแพทย์ หาหยูกยามาบำรุงกันไป
ส่วนจิตใจที่มีปัญหานั้น
มันก็ซ่อมแซมได้หากหันหน้าเข้าวัด เข้าวาบ้าง
แต่หากยืนยันสถานเดียวว่าจะคืนแล้วล่ะก็
มีสถานเดียวคือ #วันนั้นไม่มีลมหายใจ
แค่คิดก็ใจหวิวแล้วล่ะ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ