อยู่เฉยๆ ก็ไม่เจ็บนะ แถมไม่เหนื่อยด้วย
แต่คุณก็จะไม่ได้ลิ้มรสความสำเร็จกับเขา
สักทีเช่นกัน ดังคำกล่าวติดตลกของนักแสดงชายคนนึง”ถ้าคุณขี้เกียจวันนี้ คุณจะสบายวันนี้เลย”
ถ้าเราทำตามนั้นจริง ๆ คือเล่นบทคนขี้เกียจทุกวัน
ชีวิตมันคงเป็นเรื่องน่าเบื่อสุดสาหัสเพราะไม่ได้สร้างสรรค์การงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
คนเดินก็ย่อมเหนื่อยกว่าคนนั่งอยู่กับที่
คนที่วิ่งก็ย่อมเหนื่อยกว่าคนเดิน
และไม่ว่าจะวิ่งหรือเดิน มันทำให้เราใกล้เคียง
เส้นชัยมากยิ่งขึ้น ต่างจากนั่งอยู่เฉย ๆ
เอาง่าย ๆ และใกล้ตัว เช่น การตั้งใจลดน้ำหนัก
มันต้องแลกมากับการฝืนใจตัวเอง บังคับให้หยุดกิน
บังคับให้ไปวิ่งออกกำลังกาย ส่วนคนที่ทำไม่ได้
ก็นั่งอ้วนต่อไป
คนทำงานประจำที่อยู่กรอบฟังก์ชั่นงานตัวเอง
จนเวลาผ่านไปก็ไม่ได้เลื่อนตำแหน่ง นั่นเพราะ
ไม่เคยออกมาทำงานส่วนรวมหรือจิตอาสาบ้าง
ด้วยคิดเพียงว่าไม่อยากเหนื่อย เครียดหรือแบกรับ
งานเพิ่มแต่ค่าตอบแทนเท่าเดิม
ในชีวิตจริงเราต้องเจอสถานการณ์ใหม่ ๆ
เข้ามาทดสอบสติปัญญาเราอยู่เสมอ
มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่คนในยุคนี้จะหยุดพัฒนา
ตัวเองและใช้องค์ความรู้เดิมแสวงหาช่องทาง
รายได้ใหม่หรือแก้ปัญหาใหม่
ภาษิตที่บอกว่า”ปลาเป็นว่ายทวนน้ำ”
จึงค่อนข้างที่จะเข้ากับการดำเนินชีวิตของคนทำงาน
อย่างเราได้ดีที่สุดครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ