ชีวิตที่เรียบง่ายและสงบสุข
มันคือความสำเร็จอย่างหนึ่งที่ทุกคนถวิลหา
คงจำเรื่องเล่าระหว่างเศรษฐีกับคนตกปลาได้
เศรษฐีนั้นมัวแต่วิ่งไล่ตามความสำเร็จด้าน
การเงินจนชีวิตขาดสมดุล ทั้งที่จริง ๆ แล้ว
ชีวิตที่ต้องการคือได้นั่งตกปลา ดูแลจิตวิญญาณ
ให้ชุ่มชื่นมากกว่า
ส่วนคนตกปลาก็พอใจชีวิตแบบนี้เพราะนอกจาก
ได้ปลาไปกินทุกวัน หากเหลือก็แปรรูปและนำไป
วางขายได้เงินไว้เก็บออมไว้ใช้ยามฉุกเฉินบ้าง
การที่เราไปอยากแทนคนอื่น มันนำมาซึ่ง
ความเหนื่อยล้าจริง ๆ ครับ เราอยากให้เขา
เป็นนั่น เป็นนู่น จัดสรรทุกอย่างให้ แต่เขาไม่เอา
สุดท้ายแล้วใครล่ะที่เหนื่อยเปล่า
ดังนั้นถอยออกมาสักก้าว ศึกษาคนรอบตัวว่า
เขาต้องการอะไร แล้วจึงค่อยช่วยเหลือเมื่อ
ยามจำเป็น เพื่อคงไว้ซึ่งสมดุลชีวิตของเรา
บนโลกมีเศรษฐีที่ป่วยหนัก
บนโลกมีคนสุขภาพดีแต่ไม่มีงานทำ
บนโลกมีคนทำงานแต่แบกความเครียดล้นสมอง
บนโลกมีคนที่มีพร้อมทุกอย่างแต่กำพร้าครอบครัว
หันมามองตัวเองสักนิด เราเองนั้นต้องการอะไร ?
อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย และตอนนี้ทำได้หรือยัง ?
ยังแบเงินขอมือใครอยู่มั้ย ? หรือพร้อมแล้วที่จะ
ปลีกวิเวก ทิ้งความวุ่นวายในเมืองหรือออนไลน์
ไว้เบื้องหลัง ไปดื่มด่ำธรรมชาติ บำรุงจิตวิญญาณให้แกร่งกล้าแล้วค่อยกลับมาสู้ใหม่
หรือจะหลบพักร้อนยาว อันนี้ก็แล้วแต่สะดวก
เพราะความพร้อมส่วนตัวแตกต่างกัน
และผมเองก็ไม่อาจไปอยากสำเร็จแทนได้
จึงได้แค่เขียนบทความไปเรื่อย ๆ เผื่อโดนใจบ้าง
มีภาษิตครับ “เราสามารถจูงม้าไปที่หนองน้ำได้
แต่เราไม่อาจบังคับให้ม้าดื่มน้ำได้”
หากทุกท่านมีความหวังดีกับคนอื่นจริง
ก็คงช่วยแนะนำ ดูแลแต่หากต้องถึงขั้นไปลงมือทำให้ มันคงไม่งามเป็นแน่
เพราะนั่นจะทำให้การมีชีวิตที่เรียบง่ายของเรา
มันยากขึ้นมาอีกขั้น เพราะคอยแต่อยากสำเร็จ
แทนคนอื่น
ป ล่ อ ย ว า ง ดี ก ว่ า… เ น อ ะ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ