ถ้ามันต้องโดดเดี่ยวสักพักใหญ่
บอกกับตัวเองไว้ ก็คงต้องทนเอาก่อน
จนกว่า “คุณค่า” ในตัวเราจะเพิ่ม
หรือพูดง่าย ๆ คือ ได้สำเร็จวิชาทำมาหากิน
อันใหม่ไว้เรียกเงินเข้ากระเป๋า
คุณค่ามันมักแปรผันตรงกับค่าตัวเราครับ
เมื่อเก่งขึ้น ก็แก้ปัญหาได้เร็วขึ้น แม่นขึ้น
จนผู้คนยอมจ่ายเงินเพื่อแลกกับประสบการณ์
ของเรา มันก็เท่านั้น
ผมยกตัวอย่างตัวผมเองที่ลงทุนสร้างคุณค่า
ใหม่ขึ้นมาเมื่อเดือนที่ผ่านมา หากทุกท่านยัง
จำได้ นั่นคือ “การสร้างรูปประกอบบทความ”
โดยใช้เทคโนโลยี text to image (เปลี่ยนตัวหนังสือเป็นภาพ)by Midjourney
ทุกวันนี้รูปประกอบทั้งหมดมาจากจินตนาการ
ของผมร่วมกับ AI ล้วน ๆ ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ผลงาน
แต่ละบทความได้รับการตอบรับดีขึ้นเรื่อย ๆ
จนล่าสุดในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้มี
บทความหนึ่งที่เข้าถึงผู้คนร่วมสามล้านและมี
ยอดแชร์เกือบสองหมื่น(คุ้น ๆ บทความที่มีรูปผู้หญิงกับนางสิงโตมั้ยครับ ?)
ทั้งหมดมาจากการจุ่มตัว หมกมุ่น อุทิศตน
ให้กับการฝึกฝน ผมครีเอทภาพออกมาเป็นพัน
เพื่อใช้จริงแค่หลักร้อยภาพ มันเหนื่อย เซ็ง
เสียสายตา และโคตรยากในตอนเริ่มต้น
แต่ทุกวันนี้มันเป็นอาวุธของผมไปแล้วล่ะ
จึงวนมาที่บทความนี้ครับ
ตอนฝึกเราต้องยอมโดดเดี่ยว เราจำเป็นต้อง
มีคุณค่าใหม่เพื่ออัพเลเวลตัวเอง เมื่อเราบังคับใจตัวเองได้ มันคือการชัยชนะที่งดงามและมันจะ
นำมาซึ่งชัยชนะอื่นในโลกการแข่งขัน
ขอให้สนุกกับการฝึกฝนนะครับ
ทักษะที่จำเป็นและเร่งด่วนของแต่ละคนนั้น
ต่างกัน หมั่นวิเคราะห์ตัวเองดู และทั้งหมด
ที่กล่าวมา ผมได้แรงบันดาลใจมาจากนักมวย
ท่านหนึ่งซึ่งจำชื่อไม่ได้แล้ว เขากล่าวว่า
“ผมยอมตื่นตีสี่ตีห้ามาซ้อมในมุมมืดของ
สวนสาธารณะเพื่อรอวันได้รับชัยชนะ
ท่ามกลางแสงสว่างจากดวงไฟที่สาดมา
และบรรดาผู้ชมที่เข้ามาให้กำลังใจ”
หวังว่าคงฮึดขึ้นมาได้สักนิด…ใช่มั้ยครับ ?
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney.