“นี่ แก… หยุดถามก่อนแป๊บได้มั้ย
กำลังตอบงานเจ้านายอยู่…
ชั้นกินอะไรไม่ลงทั้งนั้นแหละ”
“อย่ารำคาญชั้นเลย
ชั้นกลัวแกไม่มีแรงทำงาน
ถ้าแกเป็นอะไรไป เราจะลำบากทั้งคู่นะ”
…
“งั้นสั่งอะไรก็ได้สักอย่างแล้วกินด้วยกันนะ”
“อืมม์… ขอบใจ”
…
บทสนทนาที่เกิดขึ้นในช่วงสาย ณ.ร้านกาแฟ
แห่งหนึ่ง ขณะที่ผมนั่งจิบกาแฟดำร้อน ๆ
แล้วอดไม่ได้ที่จะชำเลืองไปดูคู่สนทนาโต๊ะข้าง ๆ
มันเหมือนย้อนไปวันวานที่เริ่มคบใครสักคน
และเริ่มทำงานหาเงินโดยมีประสบการณ์
ทั้งคู่เท่ากับศูนย์
ทำธุรกิจให้รุ่งเรืองต้องมีคู่ค้าดี
ทำชีวิตให้มีสีสันต้องมีคู่หู คู่คิดดี
ทำงานให้ราบรื่น รวดเร็วต้องมีบริวารหรือ
ที่ปรึกษาคู่บารมี
และมีจำนวนไม่น้อยที่ “คู่ชีวิต” จะเป็นจิ๊กซอว์
สำคัญที่ช่วยผลักดันให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้
ไม่รู้ปลายทางจะเป็นอย่างไร รู้แค่ว่าระหว่างทาง
จะเกิดความทรงจำขึ้นมากมาย จะร้ายหรือดี
ก็ต้องลุ้นช่วยกันไป ด้วยหวังว่าเมื่อสร้างเหตุดี
เดี๋ยวผลก็คงจะดีตามกัน
กาแฟดำที่ผมสั่งมา มันเริ่มหวานขึ้นเอง
เพราะพิมพ์บทความนี้แล้วก็อมยิ้มไป
มันหวานจากในใจ เมื่อเราได้มอบความรู้สึกดี
ให้กับผู้คนรอบกายครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney