ที่เรามีข้าวกิน มีรถขับทุกวันนี้เพราะลงมือทำ
ไม่ใช่เพราะบอกว่า #ฉันจะทำ เพราะมันกินไม่ได้
ส่วนทำไปแล้วสำเร็จบ้าง พลาดเป้าบ้างก็ว่ากันไป
ส่วนการลงมือทำนั้นก็ต้องลงแรงระดับสุดเหนี่ยว
ไม่ใช่คาราคาซังให้หงุดหงิดใจเล่นนะครับ
การลงมือทำเป็นการย้ำตัวเองว่าจะไม่ยอมหยุด
อยู่แค่ความสำเร็จเดิม หากแต่มีการปฏิวัติิอยู่เสมอ
จนผลลัพธ์เป็นที่น่าพอใจขึ้นทุกที ในขณะที่
พวก “ฉันจะทำ” ยังคงนอนกรนเสียงดังพร้อมเกาตูด
อยู่บนเตียงทั้งวัน
สัญญาณสู่ความล้มเหลวที่ควรหลีกเลี่ยง
ซึ่งมีประมาณ 3 ข้อที่ผมขอเล่าให้ฟังวันนี้คือ
1. #พวกผัดวันประกันพรุ่ง หรือ ไม่คิดจะทำอะไร
ให้เป็นชิ้นเป็นอันสักที ทั้งที่รับปากตัวเองหรือ
เพื่อนร่วมงานไว้มั่นเหมาะ พฤติกรรมแบบนี้
ไม่เป็นที่ต้องการของตลาดแน่นอน
2. #พวกเลี่ยงความสำเร็จ อาการแบบนี้มักเล่นงาน
แบบไม่รู้ตัว แต่ผมบอกเลยว่าเลือดเย็นมาก
เพราะมันหลอกให้เราตายใจว่าทำงานพอผ่าน ๆ
ก็ได้ หรืออยู่แบบชั่วไม่มี ดีไม่ปรากฎ
บางคนคิดไปถึงดาวอังคารเลยว่าหากสำเร็จแล้ว
จะโดนมอบหมายงานมากขึ้น ต้องมีความรับผิดชอบ
มากขึ้น ต้องกลับบ้านดึกขึ้น ต้องเครียดเพิ่มสองเท่า
สุดท้ายก็หลบ ๆ เลี่ยง แบบนี้ ชีวิตเลยแปลกพิกล
ทั้ง ๆ ที่ความสำเร็จมีฤทธิ์ทำให้ชีวิตดีขึ้นแท้ ๆ
หยุดเลี่ยงความสำเร็จทีเถอะ ไขก๊อกซะ
3. #พวกได้ทำ_ไม่ใช่ทำได้
พวกนี้ก็แก้ผ้าเอาหน้ารอดเป็นกิจวัตรอีกแล้ว
โดนบ่นที โดนตำหนิทีก็ค่อยมีแรงลุกจากเก้าอี้ไปสร้างสรรค์งานต่อ คนที่คิดแบบนี้ในสังคมมีเยอะที่สุด หรือเรียกได้ว่าเป็นฐานปิระมิดเลยก็ว่าได้
อยากให้คิดซะใหม่ว่า
การที่ได้โอกาสทำงานนั้นมันดีแค่ไหนแล้ว
ทำไมไม่ถีบตัวเองจากคนปานกลาง
ไปสู่คนระดับทอปซะล่ะ ชีวิตมันต้องลุยไม่ใช่หรือ?
ให้ตายเหอะ…คุณรู้มั้ยการใช้เวลาทำงานให้สำเร็จ
กับทำงานให้ล้มเหลวมันแทบใช้เวลาทำไม่ต่างกัน
ทำไมไม่ทำให้คนอื่นอึ้งไปเลย
ปฏิเสธยากนะครับ ว่าเงินไม่สำคัญกับชีวิต
แต่มันก็ไม่คุ้มค่าหรอกถ้าต้องเอาเวลาทั้งชีวิตไปแลก
ผมขออยู่เป็นกำลังใจให้ทุกคนอยู่แถวนี้แหล่ะครับ
อยากคุยก็พิมพ์มาได้เลย
หรือหากไม่อยากแสดงตนก็ inbox มาได้
ขอให้ #ลงมือทำ สักทีครับ
หวังว่าจะเป็นประโยชน์
ถูกใจ ไลค์ คอมเมนต์
แชร์ได้โดยไม่ต้องขออนุญาต
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
ขอบคุณภาพจาก #artwings