“อีกสิบปีเราจะรวย” เคยได้ยินคำพูดทำนองนี้
จากปากตัวเองมั้ยครับ ? แล้วถามจริง…
ตอนนี้รวยแล้วตามที่เคยฝันไว้ใช่หรือไม่ ?
ถ้าตอบว่า”ใช่” ผมก็ขอแสดงความดีใจด้วย
แต่ถ้าตอบว่า”ไม่” ผมก็ขอแสดงความยินดีด้วย
อยู่ดีนั่นแหล่ะ เพราะคุณมีเพื่อนระดับนี้เยอะมาก
ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างวังเวงแต่ประการใด
แต่เพื่อนเยอะ ใช่จะมีความสุขเสมอไปน่ะสิครับ
บางทีเยอะจนแย่งเก้าอี้กันนั่ง แย่งอากาศหายใจ
แย่งยศตำแหน่ง หรือที่ยืนในสังคมจนแทบไม่มี
เวลาหายใจ
ดังนั้นการก้าวไปข้างหน้าโดยทิ้งสิ่งแวดล้อม
เดิมไว้เพื่อสิ่งที่ดีกว่าจึงไม่ใช่เรื่องที่ผิด และ
คุ้มค่าแก่การลงทุนอย่างยิ่ง
หลายคนอยากเรียนจบสูงสุด
หลายคนอยากได้ตำแหน่งระดับท็อป
และหลายคนก็อยากมีเงินฝากในบัญชีหลักล้าน
เพื่อมีกินมีใช้จนวันตาย โดยไม่ต้องทำงานหนัก
ตลอดอายุขัย
นั่นเป็นเป้าหมายระยะยาวระดับห้าถึงสิบปี
ที่น้อยคนจะพิชิตได้ เพราะส่วนใหญ่จะเลิกล้มความพยายามและใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาทั่วไปที่จมกองหนี้แล้วยอมรับว่าใครเขาก็เป็นกันทั้งนั้น
อีกสิบปี… ยี่สิบปี… สามสิบปีจะรวย
ไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวเราหรอกครับ
ผ่านไปหนึ่งปี สองปี ห้าปี… แล้วใกล้เคียง
เป้าหมายหรือไม่
หากยังห่างไกลเป้าหมาย
ได้ลองปรับเปลี่ยนวิธีแล้วหรือยัง ?
ปรึกษาผู้รู้จริงแล้วหรือยัง ?
ลงมือแก้ไขแล้วหรือยัง ?
เชื่อมั้ยว่า เจ้าเป้าหมายระยะยาวของเรา
อาจเป็นเป้าระยะสั้นของใครบางคนก็ได้
เพราะปัจจัยหลักมันไม่ได้อยู่ที่เวลา
แต่มันคือวิธีการล้วน ๆ
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… มันสำคัญตรงที่
เราเอาจริงหรือเปล่า… ต้องการมันจริงมั้ย ?
ถ้าเอาจริงแล้วไซร้ หากจะช้าบ้างก็ช่างมัน
อย่างไรซะ เราก็ยังอยู่ในเส้นทางแห่งความ
สำเร็จอยู่ดี จงเตรียมเสบียงให้พร้อมแล้ว
มุ่งมั่นต่อไปเถิดครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ