เก่งในโลกออนไลน์มันก็ระดับหนึ่งละนะ
มันเป็นเรื่องดีถ้านำความเก่งมาประกอบอาชีพ
หาเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ใช่แค่แสร้งทำเป็นเก่ง
แต่หาเงินเลี้ยงตัวเองไม่ได้ เข้าข่ายมีแต่
good profile แต่ไร้ good product
โลกในความจริงยังมีคนเก่งตั้งมากมายที่เขา
ไม่โพสอะไร เดี๋ยวก่อน…! ผมไม่ได้นิยามคนเก่งในที่นี้แค่คนรวยที่เขาทำมาหากินจนมีเงินเก็บเยอะเท่านั้นหรอกนะ เนื่องจากงานทุกงานนั้น
มีคุณค่าในตัว แน่นอนว่าบางงานหรือบางอาชีพอาจไม่ทำให้รวยเร็วแต่ก็มีสวัสดิการรองรับและก็พอประคองชีวิตไปได้แบบไม่ต้องอายใคร
ไม่ต้องไปแบมือขอเงินใคร
หลายคนคิดในใจแหละว่า…
ก็โลกออนไลน์เอาไว้ใช้สร้างแบรนด์ไง
ผมก็ไม่ได้เถียงหรอกนะครับ ถ้ามี product
ที่มีคุณภาพและเป็นที่ต้องการของตลาดแล้ว
แต่จงอย่าลืมล่ะ…
วันที่เราเริ่มต้นนับหนึ่งในการสร้างตัวเองนั้น
เราไม่มีเงินถุงเงินถังไปสร้างภาพลักษณ์เลย
หรือที่บริษัทเขาเรียกว่างบการตลาดนั่นแหละ
มันเริ่มจากมี product(สินค้าและบริการ)
แล้วก็ทุ่มเทเอาใจใส่ในการแก้ปัญหาให้ลูกค้า มุ่งสร้างความพึงพอใจอย่างต่อเนื่อง
สิ่งเหล่านี้แหละครับ คือการสร้างแบรนด์
อย่างไม่รู้ตัว มันสร้างปรากฏการณ์ปากต่อปาก
สร้างฐานลูกค้าโดยไม่ต้องใช้ช่องทางออนไลน์
ถึงตรงนี้ผมสนับสนุนการผสมผสานทุกช่องทาง
ให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดอย่างไม่ต้องสงสัย
อะไรที่ทำแล้วชีวิตขยับไปข้างหน้าไวก็จัดด่วน
แค่มากระทุ้งสักนิดว่า
“บนโลกใบนี้มีคนเก่งอีกมากมายที่เขาไม่ได้
แสดงตัวตนบนโลกออนไลน์”
ทางใครทางมัน อย่าด่วนตีค่ากัน หมั่นศึกษากัน
เมื่อใครสำเร็จก็แบ่งปัน ไม่ใช่เกทับกัน
โลกใบนี้ทั้งออนไลน์และออฟไลน์จะได้สงบสุข
เพื่อลูกเพื่อหลานเราเนอะ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ