เครื่องเทศชั้นดีนั้น ยิ่งโดนบดขยี้ ยิ่งหอม
ยิ่งเป็นที่ต้องการ และแน่นอนว่ากรรมวิธี
ต้องพิถีพิถัน มาตรฐานก็ต้องสูงด้วยเช่นกัน
ครั้นมาเปรียบกับคน…
คนเก่งกับคนไม่เก่งนั้นผ่านด่านทดสอบ
มาต่างกัน คนเก่งผ่านระดับการฝึกตนมา
ในระดับที่เข้มข้นกว่า ในขณะที่คนไม่เก่ง
หลีกเลี่ยงการฝึกหรือหลบปัญหาจนเป็นนิสัย
เมื่อคนเราได้รับการฝึกมาต่างกัน
ผ่านระดับปัญหาที่หนักหน่วงมาต่างกัน
ผู้ที่เก่งกว่าย่อมมีโอกาสได้รับผลตอบแทน
ที่ดีกว่าเป็นเรื่องปกติ ส่วนผู้ที่ยังไม่เก่งนั้น
ก็อย่าเพิ่งเสียกำลังใจไป มันเป็นเรื่องปกติ
ของคนธรรมดาทั่วไป
แต่ต้องคัดสักหน่อยว่าจัดเป็นคนยังไม่เก่งประเภทไหน ประเภทแรก ยังไม่เก่งแต่ยังพยายามอยู่ มีความอดทนเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย อันนี้ขอให้กำลังใจเพราะมาถูกทางแล้ว
แต่อีกประเภทหนึ่ง ไม่เก่งแต่ก็ยังนั่งงอมืองอเท้า
ไม่พัฒนาตัวเอง อันนี้เลวร้ายหนักเลยครับ
เพราะนอกจากจะดูแลตัวเองไม่ไหวแล้ว
ยังอาจกระทบคนใกล้ชิดอีกด้วย
จึงฝากข้อคิดสั้น ๆ ดังนี้ครับ
จะเป็นเครื่องเทศชั้นดี ต้องผ่านการบดละเอียด
เราจึงจะคลายความหอมออกมาได้
อัญมณีหลากสีสวยงามล้วนต้องผ่านการเจียระไน
อาวุธจะแหลมคมได้ก็ต้องผ่านการลับคม
… จริงมั้ยครับ ?
อะไรก็ตามที่บดเรา เจียระไนเรา ลับคมเรา
มันไม่เอาเราถึงตายหรอกนะ เมื่อฝากแผล
ไว้ให้เราแล้ว เดี๋ยวมันก็จะเวียนไปหาคนอื่นบ้าง
เพราะไม่มีใครบนโลกที่เกิดมามีความสุขเท่านั้น
มันอยู่ที่เราแล้วล่ะ จะฟื้นตัวเร็วเพียงใด
นำบทเรียนที่ได้ไปพัฒนาตัวเองได้อย่างไร
จึงต้องบอกว่าเราต้องสู้ต่อไป เพื่อรายได้
ที่งอกเงยและเพิ่มพูนหรืออะไรก็ตามที่เราหวัง
มันจะได้สมหวังเสียที และนี่คือสิ่งที่ “คนเก่ง”
สมควรได้รับครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
พื้นที่โฆษณา
อยากให้ AI ช่วยสร้างภาพประกอบสวย ๆ แบบนี้บ้าง
ขอแนะนำงานเขียนขายดีของผม
E:Book “Midjourney for Writer.+AI Avatar”
ในราคาพิเศษ 2 เล่มรวมกันเพียง 550 บาท
ดูรายละเอียดอีบุ๊คที่ https://shorturl.at/nAFT1
ท่านที่สนใจสั่งซื้อ เชิญคลิกที่ลิงค์
https://forms.gle/YA74v11yzFMTRNfX8