เรือที่ฝ่าพายุ กระทบโขดหิน สู้แดดแรง
ย่อมมีรอยผุ รอยร้าวบ้างเป็นเรื่องปกติ
นั่นแสดงว่ามันได้ผ่านการใช้งานมาอย่าง
โชกโชน สภาพนั้นแปรผันตรงตามอายุ
การใช้งาน
และนั่นคือสาเหตุที่มนุษย์สร้างเรือขึ้นมา
บางคนอาจมีไว้สะสมเป็นของตกแต่งบ้าน
หรือวางไว้หน้าร้านก๋วยเตี๋ยว แต่คุณค่า
ที่แท้จริงของเรือลำหนึ่งมันมากกว่านั้นเยอะ
ชีวิตเราก็เช่นกัน เราไม่อาจเลี่ยงอุปสรรค
หรือหลบปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตได้ตลอดไป
เราต้องกล้ากระทบกระทั่งมัน เพื่อแลกกับ
คุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของเรา
ดังเช่นกะลาสีเรือที่เก่ง เขาเหล่านี้ได้รับ
คำยกย่องเมื่อผ่านด่านมรสุมคลื่นลมแปรปรวน
มันสุดแสนอันตราย แต่สุดท้ายกะลาสีก็ยัง
มีชีวิตรอดกลับมาหาครอบครัวอันเป็นที่รักได้
ผมไม่ได้หมายความให้ทุกคนไปออกเรือลุยคลื่น
เพียงย้ำให้เห็นภาพว่า เมื่อถึงวันหนึ่ง เราแก่ตัวลงก็คงอยากมีเรื่องเล่าของตัวเองบ้าง
คำว่า “ประสบการณ์” สิ่งนี้มีค่าอย่างยิ่งสำหรับ
คนรุ่นหลัง มันทำให้เรายิ้มได้เสมอไม่ว่าจะมี
อายุเท่าไหร่ เพราะเราจะสุขใจเสมอเมื่อนึกถึง
สุดยอดวีรกรรมของเรา
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney