มัวจมปลักอยู่กับอดีตหรือประสบการณ์ร้าย ๆ
ไปทำไม ในเมื่อชีวิตของเราเรามีทางไปที่ดีกว่า
มันแค่ต้องปรับวิธีคิดด้วยการเปลี่ยนคำถาม
“ทำไมเรื่องแย่ ๆ แบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเราด้วย ?”
เป็น “เรื่องนี้พยายามจะสอนอะไรเรานะ”
เชื่อได้เลยว่า… จากนั้นทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
อมรศักดิ์กับมานะ ถูกมอบหมายงานจากหัวหน้า
มันเป็นงานชิ้นเดียวกัน เมื่อหัวหน้าตรวจเสร็จ
ก็มีข้อเสนอแนะกลับมา และให้เวลาแก้ไขหนึ่งวัน
ทันทีที่อมรศักดิ์ได้รับงานชิ้นนั้น ก็เริ่มบ่นขึ้นมา
“ต่อให้พยายามแค่ไหน เจ้านายก็คงไม่ให้ผ่าน
มันไม่ใช่งานที่เราถนัด ไม่รู้จะพยายามต่อไปทำไม
สู้เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า”
ส่วนมานะมีปฏิกิริยาอีกแบบหนึ่ง เมื่อเขาได้รับ
งานชิ้นนั้นกลับมา เขารีบอ่านข้อเสนอแนะโดย
ละเอียด
จากนั้นก็ลองแก้ไขและเสนอทางเลือก
ให้กับเจ้านายอีกทีในเวลาที่กำหนด เขาคิดว่า
“เจ้านายได้บอกข้อผิดพลาดในเนื้องาน และให้
โอกาสในการแก้ไข ถึงแม้เราจะใส่ใจเต็มที่แล้ว
แต่ก็ยังมีบางจุดที่เผลอมองข้ามไป นับว่าได้เรียนรู้
อะไรใหม่ ๆ ซึ่งคราวต่อไปจะไม่พลาดอีกแล้ว”
เรื่องสั้นนี้ได้บอกอะไรเราบ้าง ?
– ถ้าเราเป็นเจ้านาย เราจะจ้างใครดี ?
– ถ้าบริษัทต้องลดคน อมรศักดิ์หรือมานะที่เราจะ
มอบซองขาวให้
– อนาคตอีก 1 ปี เราคิดว่าใครจะอนาคตรุ่ง
มากกว่ากัน
แต่นั่นก็ยังไม่สำคัญเท่า ถ้าหากอยู่ในสถานการณ์
เช่นเดียวกันนี้เราคิดอย่างไรกับมัน
ผมเชื่อว่าคำถามที่ดีจะนำมาซึ่งคำตอบที่ดีด้วย
จึงขอแนะนำไว้ในบทความโดยต้องคิดเสมอว่า
“เรื่องนี้พยายามจะสอนอะไรเรานะ ? “
เมื่อคิดได้ดังนี้ ทัศนคติของเราก็จะเปลี่ยนทันที
จากที่แต่ละวันต้องทนกับสิ่งที่ไม่ชอบใจหรือ
เจอปัญหาเข้ามาให้แก้ไขจนกายและใจอ่อนล้า
มันก็จะกลายเป็นว่า…
“เอาวะ… เหมือนเราได้มาโรงเรียน
มีปัญหาให้แก้ทุกวัน เมื่อแก้ได้ก็ได้เงินตอบแทน
อีกต่างหาก แถมเมื่อแก้ปัญหาเก่งขึ้น
เขาก็จ่ายแพงขึ้น” มีแต่ได้กับได้
เรื่องสุขภาพนั้นก็เช่นกัน ทุกครั้งที่เรานอนป่วย
ก็ลองคิด “เรื่องนี้พยายามจะสอนอะไรเรานะ ? “
นั่นเพราะก่อนหน้านั้นเราใช้ร่างกายหนักเกินไป
หรือไม่ เพราะอย่างที่รู้กันดีว่าร่างกายไม่เคยโกหก
ดังนั้นคราวต่อไปก็ทะนุถนอมสุขภาพเสียหน่อย
ส่วนเรื่องความรักนั้นหรือ เมื่อต้องเลิกรากัน
ก็ตั้งสติและคิดดูว่า “เรื่องนี้พยายามจะสอน
อะไรเรานะ ? ” ส่วนคำตอบนั้น มันมีเต็มไปหมด
แต่เชื่อผมเถอะครับ ทุกอย่างมันคือครู
เราต้องเรียนรู้และเดินหน้าต่อไป
อย่าหวั่นไหวกับอุปสรรคที่ทยอยเข้ามาทดสอบเรา
“เกิดมาแล้ว อย่าโศกา ปัญหามา ปัญญามี”
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ