ไอ้เดี๋ยวเป็นเพื่อนเรามาตั้งแต่เกิด
และคงลงเอยด้วยการลาโลกพร้อมเรา
หากไม่ตัดสินใจทะเลาะกับมันซะก่อน
วันนี้เราอยากมีหุ่นดี
ทั้งชายหรือหญิงล้วนอยากเห็นซิกแพ็คในตำนานของตนเอง
มันต้องแลกมากับการออกกำลังกาย
และควบคุมอาหารอย่างเคร่งครัด
เป็นเวลาต่อเนื่องกันแรมปี
ไอ้เดี๋ยวจะกุมมือเราไว้
และฉุดขึ้นเตียงไม่ให้ไปไหนไกล
และบอกว่า “เดี๋ยวค่อยไปออกกำลังก็ได้”
======
วันนี้เราอยากเลื่อนตำแหน่งการงาน
คงต้องเข้างานเช้า เลิกดึกสักหน่อย
เพราะอาสารับงานโครงการใหญ่จากเจ้านายมาหมาด ๆ
ไอ้เดี๋ยวจะกระซิบข้างหูว่า
“เดี๋ยว ๆ ค่อยทำวันหลังก็ได้
ขยันมากเดี๋ยวเพื่อนอิจฉานะเออ”
======
วันนี้อยากสอบผ่านฉลุยทุกวิชา
ต้องตั้งหน้าตั้งตาอ่านตำรากันยกใหญ่
ไอ้เดี๋ยวจะลอยหน้า ลอยตาเข้ามาใกล้ ๆ
และบอกว่า “เดี๋ยวค่อยอ่านก็ได้ ช่วงใกล้สอบ
มันอ่านแล้วเข้าสมองดีนักแล”
======
วันนี้อยากพัฒนาตัวเองให้ทันโลก
รองรับอนาคตที่เปลี่ยนแปลงเร็ว
ด้วยการเข้าเรียนคอร์สต่าง ๆ
ไอ้เดี๋ยวจะยืนขวางหน้าบ้าน
แล้วบอกว่า “เดี๋ยวค่อยพัฒนาก็ได้
ไม่มีใครแซงหน้าเราหรอก”
======
วันนี้อยากมีคู่ใจสักคน
ต้องแต่งองค์ ทรงเครื่องให้เช้งวับ
สร้างความประทับใจแรกพบซักหน่อย
ไอ้เดี๋ยวจะยืนตรงหน้ากระจกและบอกว่า
“เดี๋ยวค่อยมีแฟนก็ได้
ของแบบนี้ ถ้าจะมีเดี๋ยวมันมาเอง”
======
จะเห็นว่าไอ้เดี๋ยวนั้น
แอบแฝงเหมือนเงาตามตัวของเรา
ในวันที่เราล้มเหลว จมปลักอยู่กับความกังวล
ไอ้เดี๋ยวจะตัวโตมากขึ้นเพราะมีเราร้องไห้โฮอยู่ข้างๆ
ไอ้เดี๋ยวชอบเห็นน้ำตาแห่งความระทมของเรา
มันไม่ชอบสังคมแห่งความก้าวหน้า
เพราะสังคมดังกล่าวจะแยกคุณไปจากมัน
วันนี้ทุกท่านเดินทางชีวิตมาสักระยะหนึ่งแล้ว
คาดว่าหลายคนใกล้ถึงครึ่งทาง
และหลายคนก็เกินครึ่งทางมาแล้ว
เราไม่สามารถหยุดเดินได้
เพราะไม่รู้ว่าจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไรตามมา
ผู้ที่เดินได้ไกลกว่าอาจไม่ใช่คนที่เดินเร็วเสมอไป
หากแต่กลายเป็นคนที่ไม่หยุดเดิน
เช่น นิทานกระต่ายกับเต่า
ไม่มีความลับสู่ความสำเร็จอีกต่อไป
เพราะความลับดังกล่าวได้ตีพิมพ์เป็นหนังสือ
หรือเผยแพร่บนอินเตอร์เน็ตหมดแล้ว
จึงอยู่ที่ว่าใครจะนำไปใช้ และทรหดกว่ากัน
อย่าให้ไอ้เดี๋ยวมาจองจำคุณไว้ใน comfort zone
อยากทำอะไร โปรดลงมือทำเลย
เวลามันน้อยเกินที่จะปล่อยทิ้ง
และอย่าลืม!
ให้ความสำคัญกับครอบครัว
ท่านที่เป็นคนต่างจังหวัด แต่มาทำงานเมืองหลวง
พึงหาเวลากลับภูมิลำเนา
ไปเยี่ยมผู้สูงวัย หรือพระในบ้านบ้าง
หรือหากไม่สะดวกจริง ๆ ก็ใช้เทคโนโลยี
ให้คุ้มค่าโดยติตต่อกับท่านเป็นระยะ
ในวันที่ยังมีคุณพ่อ คุณแม่อยู่นั้น
ช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจริง ๆ
หากพอมีเวลา หลังจากอ่านบทความผมเสร็จแล้ว
ยกโทรศัพท์โทรหาท่าน หรือหาวิธีที่ทำให้ท่านรู้ว่า
คุณคิดถึงห่วงใยอยู่เสมอ
#กำจัดไอ้เดี๋ยว ด้วยการลงมือทำเถอะ
อย่าปล่อยให้อะไร อะไร มันสายเกินไปเลยนะ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ