ชีวิตการทำงานที่ไม่โดนบ่น โดนด่า โดนนินทา
มันโคตรจืดชืดเลยครับ สีสันมันหายไปไหนหมด
เหมือนคุณเปิดทีวีดูละครสักเรื่อง(คอนเซปต์แบบ
น้ำเน่า) แล้วทีนี้ปรากฏว่า ตัวร้ายแม่งหน่อมแน้ม
ไม่ร้ายจริง ตีบทไม่แตกเหมือนล้มมวยซะงั้น
ความเผ็ดมันส์มันหายไปเยอะเลยทีเดียว
ที่ผมพูดมานั้น ไม่ได้เหมารวมว่าทุกที่ต้องเป็นแบบนี้
แต่ส่วนใหญ่แล้วเข้าข่ายทั้งนั้น เพราะมันเป็นการ
ทำงานร่วมกันระหว่างคนกับคน แล้วยิ่งองค์กร
มีจำนวนคนเยอะ มีหลายฝ่าย หลายแผนกนี่
สนุกเหมือนแต่ละวันถ่ายทำละครเลยครับ
ดังนั้นอย่าวิตก กังวลไปเกินเหตุเลย
ท่านพุทธทาสเคยเขียนกลอนไว้ว่า…
“ฉันมีดี เพราะถูกด่า น่าหัวไหม?
ยิ่งดีใจ เพราะถูกด่า ดูน่าหัว
ใครจะด่า สักเท่าไร ไม่เคยกลัว
เรื่องจะชั่ว อย่างเขาด่า นั้นอย่าเกรง
ใครมีดี คนก็คิด ริษยา
หาแง่ด่า กันโขมง ล้วนโฉงเฉง
เมื่อยปากเข้า ปากก็มุบ หุบปากเอง
ยิ่งครื้นเครง คือฉันท้า ให้ด่าฟรี
ฉันเป็นคน ได้ดี เพราะคำด่า
กลายเป็นสิ่ง นำมา ซึ่งศักดิ์ศรี
ด่าเท่าไร ก็เห็นไม่ จริงสักที
เลยได้ดี เพราะถูกด่า น่าหัวครัน “
ผมว่าจรรโลงใจได้ดีเลยนะ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ