“#เรียนจบน้อย ใครเขาจะรับเข้าทำงาน”
“ทำงานหลายปี #เป็นแค่กุลีอาวุโส”
“#จบไม่สูง มาเพ้ออะไร ใครเขาอยากฟัง”
“คุยกับเพื่อน ป.ตรี โท ดร. #เขาไม่นับญาติ”
ปัญหานี้เคยเกิดขึ้นกับคุณรึเปล่า ?…ผมไม่รู้
แต่มันเกิดขึ้นกับผมและผมได้กำราบปัญหาเหล่านี้
ด้วยมือทั้งสองและหัวใจที่ไม่ยอมแพ้
เพราะมีครอบครัวอันเป็นที่รักเป็นเดิมพัน
สงกรานต์ปีใหม่ไทย 2562
เป็นวันที่ผมลุกขึ้นมาปรับแก้ประวัติชีวิตในเฟซบุ๊ค
ให้กระชับและเป็นจริงตามชีวิตที่ผ่านพ้นมาในวัย 42 ปี
เฟซบุ๊ค มันให้เราระบุว่าเคยศึกษาที่ไหนมาบ้าง
(ภาษาไทย : เคยเรียน
ภาษาอังกฤษ : went to)
ซึ่งผมก็ลงไปตามจริงว่าเคยเรียนที่สจพ.
(สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า พระนครเหนือ)
ปัจจุบัน คือ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
ทุกอย่างดูปกติดี จนวันนี้ผมขอบอกเล่าว่า
“ผมน่ะ…#เรียนไม่จบ”
และใช่ครับ ผมจบแค่วุฒิปวส.(สาขาวิชาช่างก่อสร้าง)
ยุคนั้น ผมไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ให้เป็นแค่
ระดับปฏิบัติการ อย่าหวังจะได้เป็นหัวหน้างาน
ปัจจุบันนี้ผมเป็นหุ้นส่วนบริษัทยอดขายหมื่นล้านต่อปี
เตรียมเข้าตลาดหลักทรัพย์ในอนาคตอันใกล้
โดยผมได้รับมอบหมายให้ดูแลงานบุคคล
ทั้งบริษัทแม่และบริษัทในเครือกว่าสองพันชีวิต
ในตำแหน่ง HR Manager
(ผจก.ฝ่ายบริหารทรัพยากรบุคคล)
ซึ่งถ้าไล่สเต็ปเส้นทางอาชีพผมจริง ๆ จะได้ดังนี้
- ผจก.ร้าน
- ผจก.เขต
- ผู้ตรวจสอบภายใน(ออดิเตอร์)
- หัวหน้าส่วนผู้ตรวจสอบภายใน(ออดิเตอร์)
- หัวหน้าส่วนฝึกอบรมและแรงงานสัมพันธ์
- HRD Manager
- ผจก.ฝ่ายบริหารทรัพยากรบุคคล
คลิกดูประวัติบางส่วนของผมที่ลิงค์ข้างล่างครับ
http://www.2bfranchisedd.com/about-me/
ส่วนงานที่ไม่ใช่งานประจำหรือ
เป็นแหล่งรายได้สำรอง
คือ วิทยากรอิสระ, นักเขียน ที่มีทั้งสอนฟรี
และหารายได้แล้วแต่โอกาสอำนวย
ชีวิตที่ไร้ปริญญา ไม่ค่อยราบรื่นหรอกครับ
ตั้งแต่ทำให้ครอบครัวเสียใจเพราะคาดหวังกับเราสูง
ไปทำงานร่วมกับเพื่อน ก็เหมือนตัวถ่วงเพราะเข้าใจช้า
เข้าประชุมเจอศัพท์ภาษาไทยคำ อังกฤษคำนี่…งงตาแตก
สมัยเรียนยังดีที่อาจารย์ทั้งผลัก ทั้งดันให้เราเร่งจบ
แต่ในที่ทำงานน่ะ เขามีแต่ถีบส่งคนที่ทำงานไม่ได้เรื่อง
เมื่อตีตั๋วเด็กเมื่อไหร่ เป็นต้องโดนจับตาอยู่เป็นนิจ
และชีวิตการเรียนก็จบแบบศพไม่สวยเพราะโดนรีไทร์
วันนั้นจำได้ดีเพราะมีเพลงจากผู้ซ้ำเติมมันแซวว่า
“สิบสี่กุมภา วันกูรีไทร์”(ทำนองเพลงวันวาเลนไทน์)
ตอนเป็นวิทยากรอิสระนี่ก็ระทมใช่เล่น
หน่วยงานราชการนี่คัดตัวกันผ่านเอกสารนะครับ
คุณจะสอนป.ตรีได้ คุณต้องจบป.โท
คุณจะสอนป.โท คุณต้องจบป.เอกอย่างต่ำ
ประสบการณ์เอาเก็บใส่ลิ้นชักโต๊ะไว้ ไม่มีใครขอดู
เรียกได้ว่าแสบจริง ๆ รู้ซึ้งถึงคำฮิต “ลูกเมียน้อย” โดยแท้
แสบถึงทรวง อีกระลอก
เมื่อผมออกหนังสือแต่ซีเอ็ดบอกไม่รับเข้าวางแผง
เพราะผู้เขียนโนเนม
I Don’t Care. ผมวางขายผ่านเพจเล่มละ 990 บาท
ใช้เวลาประมาณ 2 เดือนก็หมดเกลี้ยง แบบไม่ worry
เพื่อน ๆ คงทราบนะครับ
ถ้าผมเป็นคนยอมแพ้อะไรง่าย ๆ
เราคงไม่ได้มาเจอกันในเพจนี้
ผมอาจจะไม่มีข้อคิด ข้อเตือนใจอะไรมาแชร์หรอก
เพราะลำพังตัวเองยังเอาตัวไม่รอด
แต่ผมมีมานะในการสร้างผลงานสะสมต่อเนื่อง
ทำให้เพื่อนร่วมงานยอมรับ ครั้งแล้ว ครั้งเล่า
ถึงมันจะดีแล้วแต่ต้องทำให้ดีกว่าเดิมเสมอ
ผมตัดสินใจนำเรื่องราวชีวิตมาเล่าสู่กันฟัง
เพราะหวังว่ามันอาจมีประโยชน์ต่อใครหลายคน
ชีวิตในแต่ละปีของผมเต็มไปด้วยอุปสรรค
บางอย่างแก้ได้เลย บางอย่างต้องแก้เป็นสิบปีขึ้นไป
แต่อย่างไร ผมต้องอยู่ให้ได้
ผมจะไม่เป็นขุนศึกไร้ปริญญาที่จมปรักอยู่กับความล้มเหลว
และผมเองก็คาดหวังให้ทุกคนประสบความสำเร็จ
อย่าได้ท้อเมื่อเจอกับปัญหาที่ผมเคยแก้ไขมาก่อน
ท่านคิดว่าเรื่องราวของ #ขุนศึกไร้ปริญญา
จะมีประโยชน์กับท่านหรือไม่ ?
หากคิดว่ามีประโยชน์และอยากอ่านต่อช่วยพิมพ์
“จัดไป” ลงช่องแสดงความคิดเห็น
แล้วผมจะมาเล่าต่อแบบซีรีส์เกาหลีเลยทีเดียว
บริหารความคิด #ข้อคิดคนทำงาน
ธนบรรณ สัมมาชีพ
คลิกดูประวัติบางส่วนของผมที่ลิงค์ข้างล่างครับ
http://www.2bfranchisedd.com/about-me/
⭐กดติดดาวเพจ (See first) เพื่อรับคอนเทนต์
ข้อคิดที่ดีจะทำให้เรามีสติในการทำงาน
และดำเนินชีวิตให้ราบรื่นอยู่ตลอดเวลา