ถ้ายังไม่รู้จักคำว่า “ขายดีแบบอัตโนมัติ”
หรือ “ขายแฟรนไชส์ได้แบบอัตโนมัติ”
ผมเชิญชวนให้อ่านบทความสักนิดครับ
กุญแจทองคำของการทำแฟรนไชส์
คงไม่ใช่อะไรอื่น หรือหากจะพูดต่อไปแล้ว
มันคือกุญแจทองคำของการทำธุรกิจ
ให้ประสบความสำเร็จด้วย นั่นคือ…
ตัวผลิตภัณฑ์ หรือสินค้าและบริการ
นั่นเองครับ
ไม่ว่าจะระดมทุนมาประโคมข่าว
หรือซื้อโฆษณาเฟซบุ๊คไปกี่หมื่นกี่แสน
แล้วได้อะไรเล่า ?
ร้านอาหารหลายที่ แม้ว่าจะไม่ได้ทุ่มงบ
โปรโมทสักเท่าไหร่ แต่กลับพบว่ามีลูกค้า
ช่วยบอกเล่าต่อปากต่อปาก จนยอดขาย
ขึ้นแบบต่อเนื่อง ซึ่งมักจะเป็นร้านแบบ
Local Brand เปิดมานานและรักษาคุณภาพ
พร้อมมาตรฐานไว้ได้
ส่วนอีกมุมมองหนึ่งที่น่าคิด
อะไรจะเกิดขึ้น…. เมื่อเจ้าของแฟรนไชส์
เอาแต่โฆษณาชวนเชื่อถึงสินค้าและบริการตัวเอง
ดึงงบที่มีไปทุ่มกับการโฆษณา จนคุณภาพสินค้า
ตกต่ำลงจนลูกค้าเบะปาก
ผลที่น่ากลัวคือซึ่งจะเกิดขึ้นทันที
คือ ลูกค้ากลับไปปากต่อปากแบบมุมลบไงล่ะ
ไหนจะรสชาติอาหารที่ไม่ได้ความ
สภาพร้านที่ไม่ได้สวยเหมือนในรูปถ่าย
บริการที่ไม่ได้เรื่อง
นั่นคือสัญญานที่บอกว่าลูกค้าจะไม่กลับมา
อีกต่อไป เข็ดเป็นเข็ด
ขอสรุปสั้น ๆ ดังนี้ครับ
เมื่อสินค้าหรือบริการมันดี มีคุณค่า
คุณก็จะค้าขายมีกำไร ด้วยความมีเอกลักษณ์
แตกต่างจากคนอื่น นำตลาดอยู่เสมอ
นั่นคือจุดที่พร้อมแล้วสำหรับการขายแฟรนไชส์
เมื่อนั้น มันก็จะขายได้โดยอัตโนมัติ
แบบคนมาต่อแถวขอซื้อแฟรนไชส์
แบบหัวกระไดไม่แห้ง
แต่กลับกัน หากสินค้าไม่ได้ดีเด่
เมื่อเทียบกับคำโฆษณาที่ยิงออกไป
เมื่อนั้นลูกค้าก็จะมีปฏิกิริยาตอบรับอีกอย่าง
นั่นคือไม่หวนมาใช้บริการ และส่งผลให้เรา
เจ๊งโดยอัตโนมัติ เช่นกัน
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ