เวลาจะโพสจิกคนอื่น
ผมจะตั้งสถานะเป็นเห็นคนเดียวก่อนครับ
(โหมดเฉพาะฉัน)แล้วก็ทิ้งไว้ให้มันเย็นก่อน
ค่อยตัดสินใจว่าจะโพสออกไปดีมั้ย
สรุปว่าเมื่อเวลาผ่านไป ใจเราเย็นลง
ก็ไม่โพสละครับ มีลบทิ้งก็หลายอันอยู่
หลัง ๆ มาเริ่มรู้ทันตัวเอง อย่าปล่อยให้
ระบบอัตโนมัติมันทำงานเด็ดขาด
ทีนี้ผมเริ่มมาคิดเขียนบทความให้กำลังใจ
คนอื่นครับ เวลาที่จะใช้สมองเอาไปพิมพ์จิก
คนอื่นมันก็น้อยลง จนสุดท้ายแทบไม่เหลือเลย
(คือก็ยังมีอารมณ์ลบบ้าง 555)
เอาเป็นว่าคำพูดครูที่เคยสอนตั้งแต่ประถม
ก็ผุดขึ้นมา “จงใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์
นะคะ…. นักเรียนนนนน” ฟังแล้วชื่นใจเนอะ
แถมได้เตือนสติตัวเองอีกต่างหาก… ชื่นใจครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com