ความท้าทายที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่งในชีวิตเรา
คงไม่พ้นการได้ดึงมือใครสักคนที่อยู่ใน
ช่วงมืดมิดให้กลับมาเจิดจรัสแสงอีกครั้ง
การรู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดีนั้น
ช่างเป็นสุดยอดทักษะที่มนุษย์ทุกคนต้องใช้
แต่นั่นสำหรับคนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น
เมื่อใดเราที่เราอยู่รอดปลอดภัยดีแล้ว
จงลุกขึ้นมาช่วยเหลือผู้อื่น เพราะยังมีผู้ที่
มองไม่เห็นทางสว่างอยู่อีกเยอะ
การแบ่งปันเริ่มได้จากสิ่งเล็ก ๆ ใกล้ตัว
และเริ่มได้เลยโดยไม่ต้องเบียดเบียนตัวเอง
เช่น ผมนั่งพิมพ์บทความนี้ในเวลาหลังเลิกงาน
จากนั้นก็ตั้งเวลาโพสไว้ที่ 19.30 น.
สิ่งนี้อาจทำให้ผู้อ่านบางคนสุขใจขึ้นนิด
นั่นก็ถือว่าผมได้บรรลุเป้าหมายแล้ว
และผมก็ทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกวัน
ไม่ต้องใช้ศัพท์แสงอะไร ความจริงใจล้วน ๆ
วันนี้ลองลุกขึ้นมาแบ่งปันเล็ก ๆ น้อย ๆ
รู้ใช่มั้ย… การทำให้คนอื่นยืนขึ้นได้
สุดท้ายก็ตัวเราเองนั่นแหละที่สุขใจ
เมื่อเราเลิกมองเห็นแค่ผลประโยชน์ส่วนตน
ทำเพื่อประโยชน์ของส่วนรวมตามกำลังที่มี
สิ่งนี้แหละที่แยกเราออกจากคนธรรมดาทั่วไป
และที่ใครต่อใครเรียกขานว่า… “ยอดคน”
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com