ในวันที่ผู้คนตัดสินกันที่ภายนอก
ขอให้เราแข็งแกร่งจากภายใน
และตระหนักอยู่เสมอว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
วันก่อนผมโดนทัก “ทำไมเดินเหมือนคน
ไม่มีเรี่ยวแรง” ซึ่งเขาไม่รู้ว่าผมเล่นกล้ามขา
มา+กล้ามน่องมาจนแทบคลานไม่ไหว
ท่าเดินจึงดูไม่ค่อยปกติ
บางครั้งที่ผมโดนทัก “ทำไมตื่นสายบ่อยจัง”
เขาไม่รู้หรอกว่า ผมกำลังซุ่มทำงานชิ้นใหม่
เพื่อเตรียมวางขาย จนเบียดเบียนเวลาพักผ่อน
พักนี้จึงดูสะลึมสะลือพอสมควร
และก็หลายต่อหลายครั้งที่ผมโดนทัก
“อ้วนจัง” เขาก็ไม่รู้อีกนั่นแหละว่าผมกำลัง
ทำน้ำหนักไปพร้อมกับสร้างกล้ามเนื้อและ
มันยังไม่ถึงเวลาลีนไขมันออก
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้กับทุกคนแหละ
ทุกอย่างนั่นเพราะ… “เขาไม่รู้”
คนอื่นจึงสามารถพรรณาเกี่ยวกับเราได้เป็น
หมื่นพันประเด็นตามสิ่งที่เขาเห็นนั่นเองครับ
ในกรณีที่เป็นความเข้าใจผิดร้ายแรง
จึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องอธิบายให้เขา
เข้าใจว่าเรากำลังทำอะไร มีเป้าหมายอะไร
ขอให้เข้าใจตรงกัน
แต่ถ้ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของเรา ไม่ได้สร้าง
ความเดือดร้อนให้ใครก็ปล่อยไปเถอะ
เราห้ามความคิดของผู้อื่นไม่ได้
แม้แต่เราเองก็ยังห้ามความคิดตนเองไม่ได้
เราทำได้เพียงแค่ฝึกฝนพัฒนาตัวเอง
และรอวันที่ความสำเร็จจะมาเยือน
ถามว่าเมื่อไหร่ล่ะ ที่ความสำเร็จจะมาเยือน
ตอบยากนะ แค่รู้ไว้อย่างว่ายิ่งเรามีความเพียร
มากเท่าไหร่ ความสำเร็จก็จะยิ่งนับวัน
ใกล้เข้ามาเร็วขึ้นมากเท่านั้นครับ
เพื่อน ๆ ก็คงเคยมีประสบการณ์คล้ายกับผม
ประเภทที่ว่าแค่มองตาก็รู้ใจ… ใช่มั้ยครับ ?
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney