ไม่ใช่ทุกคนที่โดนด่า โดนตำหนิ โดนประจานแล้วจะใช้เป็นแรงผลักดันให้ชีวิตตนเองดีขึ้น
ได้หรอกนะครับ และหลายคนก็ล้มเลิกเพราะ
โดนแบบนี้อยู่บ่อย ๆ ก็เกิดอาการมีอารมณ์แบบถอดใจไปเลย
เหมือนตอนที่เราชอบพูดคำตลกร้ายว่า
“แรงบันดาลใจที่ทำให้ต้องรีบดีดตัวจากเตียง
คือ หนี้สิน” หรือ… “ชีวิตเรามีค่านะ ไม่ว่าจะเป็นค่าไฟฟ้า ค่าประปาค่าอาหารแมว ค่าภาษีสังคม ค่าบลา ๆ ๆ” เอาน่ะ… หยิกและหยอกกันพอคัน ๆ
เจ้าพวกคำด่าและคำพูดลบ ๆ ที่เราเสพหรือบรรดาหนี้สินที่เกาะขาเราเป็นเงาตามตัวนั้น
เมื่อมันมากเข้า มันก็กลายเป็น”แรงกดดัน”
อันทวีคูณ ที่ไม่ว่าเราจะรับมาจากคนภายนอกหรือตนเองสร้างขึ้นมาก็ตาม มันนำมาซึ่งอาการคุ้มคลั่งอ่อน ๆ และอาจร้ายแรงสุด ซึ่งตามแต่
พื้นฐานสภาพจิตใจแต่ละคน ตามที่เราได้เห็นพฤติกรรมสะเทือนขวัญกันมาตั้งแต่ช้านาน
ผ่านหน้าจอทีวีและสมาร์ทโฟน
การสร้าง “แรงบันดาลใจ” จึงเป็นสิ่งที่สำคัญ
อย่างยิ่งยวดและเป็นสิ่งที่สังคมของเราขาดไป
เริ่มตั้งแต่สถาบันครอบครัวที่เป็นสังคมที่เล็กสุด
จากนั้นก็ตามสถาบันการศึกษาและที่ทำงาน
เมื่อยิ่งเน้นกระตุ้นให้ผู้รับสาร อยากรู้ อยากเห็น อยากลอง อยากลงมือทำดูมากขึ้นเท่าไหร่
ผลดีที่ตามมาก็มากขึ้นเท่านั้น แค่ให้เขาคิดตามว่าเมื่อผลงานสำเร็จแล้วจะทำให้ตัวเขาดีขึ้นอย่างไร ? และครอบครัวอันเป็นที่รักของเขา
จะเป็นมีความเป็นอยู่ดีขึ้นหรือไม่ ? มากน้อย
เพียงใด ? (ทำให้หัวใจพองโต เต้นดังและถี่ยิบเหมือนรัวกลองสองกระเดื่อง)
ถ้าใครก็ตามอุดมไปด้วยแรงฮึดแล้วล่ะก็
เขาจะไม่มีวันรามือจากเป้าหมายนั้นแน่
และไม่ต้องไปถามเขาว่า
“ขยันจัง ไปโดนตัวไหนมา…?”
อันนี้ก็เคยมีนักจิตวิทยาแซวมาอีกนะว่า
“ถ้าเรามีความกระหายชัยชนะ อยากบรรลุ
เป้าหมายชีวิตที่ตั้งไว้ เหมือนกับอยากตอบสนองความต้องการทางเพศ มนุษย์เราคงประสบความสำเร็จกันแทบทุกคน” … เฮ้ย เจ็บนะโว้ย 555
ที่เล่ามา สิ่งนี้ก็แค่ยาดีที่ผมกล่าวไว้นั่นแหล่ะ
เป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนามันคือยาดีที่ชื่อ
“แรงบันดาลใจ”
แค่จ่ายให้ถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา ถูกกาลเทศะ
…. เท่านั้นเองครับ จากนั้นรอติดตามผลได้เลย
หวังว่าทุกท่านจะได้กลิ่นแรงบันดาลใจ
จากเพจบ้าง ไม่มากก็น้อยก่อนออกไปเล่นสงกรานต์คลายร้อนกัน
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney