ไม้ไผ่ที่ลอยเหนือน้ำเป็นสิบเป็นร้อยลำอย่าง
กระจัดกระจาย ช่างดูไร้ความหมาย แต่เมื่อใด
ที่ใช้เชือกมัดรวมกันให้เหนียวแน่น มันจะกลาย
เป็นแพขนาดใหญ่ สามารถพาผู้คนข้ามฝั่ง
ไปถึงยังเป้าหมายได้
“ไม้ไผ่” คือ ความรู้ที่กระจัดกระจายที่เราศึกษา
เล่าเรียนมาตั้งแต่เล็กจนใหญ่
“เชือก” คือ การลงมือทำ รวบเอาความรู้ทั้งหมด
ที่มีมาใช้งานจนเกิดทักษะใหม่อย่างชำนาญ
“วินัย” คือ ไม้พายที่ช่วยให้เราออกจากฝั่ง
ล่องตามน้ำไปยังเป้าหมายใหม่ ซึ่งต้องอาศัย
การพายอย่างต่อเนื่องจึงจะเห็นผลลัพธ์
ที่ผมยกตัวอย่างนี้ขึ้นมาเพราะอยากเชิญชวน
ให้ลงมือทำอะไรใหม่ ๆ กันในช่วงไตรมาสที่สอง
ของปี หลายครั้งที่เราอ่านหนังสือ อ่าน ๆ ๆ
และอ่านจนความรู้เต็มหัวไปหมดเหมือนไม้ไผ่
ที่กระจัดกระจาย
ลองจัดระเบียบความรู้เหล่านี้ด้วยการนำมาใช้
ริเริ่มโครงการใหม่ เมื่อทำไปความรู้ก็ยิ่งแน่น
เกิดการสังเคราะห์ได้องค์ความรู้ใหม่
ยิ่งบวกกับความมีวินัยด้วยแล้วก็ยิ่งทำให้
การประกอบหน้าที่การงานใดก็ล้วนมีประสิทธิผลภาพสูง
เมื่องานดี งานเด่น ก็หวังว่ารายได้จะดีขึ้น
ว่าแต่ว่า… วันนี้คุณมีแพเป็นของตัวเอง
หรือยังครับ ? มันแข็งแรงมั้ย ไปได้ไกลแค่ไหน
… อยากเห็นจังเลย
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney