ทุกวัน…เราลุกขึ้นมาสู้กับใจตัวเอง
กล่าวคือ ต้องเลือกทำเรื่องที่สำคัญต่อชีวิต
ไล่เรียงตามลำดับความสำคัญ เหมือนที่
ลุงไบรอัน เทรซี่สอนไว้ในหนังสือกินกบฯ
การสู้กับใจตัวเองนั้นแสนลำบากจริง
แต่ต้องพยายามเอาชนะให้ได้ ด้วยหากแพ้
ขึ้นมาก็เท่ากับชีวิตมักไม่ดีขึ้น บ้างก็อยู่กับที่
และท้ายสุดก็ถดถอยอย่างไม่รู้ตัว
ตอนเช้าเราตื่นด้วยความกระตือรือร้น
ครั้นพอจับมือถือขึ้นมาเล่น ก็โดนพราก
เวลากับคลิปตลกโปกฮาทั่วไปที่ดูตอนไหนก็ได้ไปร่วมชั่วโมงอย่างน่าเสียดาย
(ช่วงเช้าคือช่วงที่หลายคนเกิดความ productive สูง)
ตกเย็นมาก็ต้องเลือกอีกว่าจะรีบกลับบ้าน
หรือไปสังสรรกับเพื่อน หรือจะไปออกกำลังกายดีนะ ตัวเลือกมันเยอะไปหมดจนไม่อยากจะคิด
อะไรอีกแล้ว พร้อมเข้านอนด้วยความล้าสมอง
ถ้าตึงไปมันก็ขาดสิครับ
ลองวิเคราะห์ แยกแยะ และหาจุดลงตัวดูสักนิด
เราสังสรรกับเพื่อนบ้างสัปดาห์ละครั้ง
คงไม่เสียหายมาก
เราออกกำลังกายแค่วันเว้นวันก็ได้
เราตามใจปากบ้างสัปดาห์ละวันก็ได้นะ
เพราะมันทำให้เราไม่เครียดไง
ชีวิตไม่ใช่วิ่งร้อยเมตรเข้าเส้นชัย
แต่มันคือการวิ่งมาราธอน
ใครอึดกว่า ทนกว่า บริหารชีวิตได้ดีกว่า
ย่อมเป็นผู้ชนะ… แถมระหว่างทางยังสุขกว่า
เพราะไม่ได้ใช้ความเครียดในการขับเคลื่อน
ชีวิตนั่นเอง
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney