ส่วนเกินต้องโดนตัดทิ้ง
ของมีพิษมีภัยต้องโดนทำลาย
เนื้อร้ายต้องโดนกำจัด
ของเหลือ ของค้างต้องโดนจำหน่ายออก
ชีวิตนั้นเปรียบดังงานประติมากรรมชิ้นเอก
ซึ่งเราเองนั่นแหละคือผู้สร้างมัน
ไม้หนึ่งต้นอาจราคาไม่กี่บาทเมื่อโดนโค่น
ไม้ต้นนั้นอาจทวีมูลค่า เมื่อได้รับการแกะสลัก
มันโดนเจาะ โดนตัด โดนแซะไม่รู้กี่พันครั้ง
เนื้อไม้ส่วนที่ไม่จำเป็นต้องโดนสกัดออกไป
เมื่องานสำเร็จ มันจึงมากด้วยคุณค่าและมูลค่า
ไปตามกัน
เราลองหลับตานึกถึงห้องที่รกรุงรัง
เต็มไปด้วยขยะและข้าวของที่ไม่ใช้แล้ว
ดูสิครับ แค่คิดก็ไม่อยากอาศัยอยู่สักนาทีแล้ว
ดังนั้น การทำความสะอาด ทิ้งของที่ไม่ใช้แล้ว
ออกไปจึงจะทำให้ห้องมีพื้นที่ภายในกว้างขึ้น
ได้อีก พร้อมรับเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหม่ที่สวยงาม
ชีวิตเรานั้น มีบางสิ่งที่ต้องทิ้ง
เรามีผู้คนที่ต้องเดินแยกทาง
เรามีหลายความทรงจำที่เลวร้ายให้ลืม
เรียนรู้ที่จะบอกลากันเถอะครับ
อย่ากองของไม่ดีไว้ในใจเรา
ของบางอย่าง คนบางคนไม่ได้เกิดมาคู่เรา
เปิดโอกาสให้สิ่งดี ๆ ได้เข้ามาเยือนบ้าง
และในขณะเดียวกันก็ต้องทำตัวให้พร้อม
ที่จะคว้ามันไว้ด้วย และเชื่อมั่นเสมอครับว่า
… สุดท้ายแล้วเราจะได้ในสิ่งที่คู่ควร
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
ภาพจาก Thanaban โดย Midjourney