“คนธรรมดาโลกไม่จำครับ”
ผมพูดแบบเห็นใจโลกนะ ประชากรตั้งเจ็ดพันกว่าล้าน ใครมันจะไปจำได้กันเล่า
เอาแบบนี้ละกันครับ ย่อสเกลลงมาเหลือแค่ระดับเพื่อนในโซเชียลละกัน เพื่อนในเฟซบุ๊คทั้งหมดห้าพันคนนั้น เราจำใครได้บ้าง ?
ในที่ทำงานนั้นก็เช่นกันครับ
เริ่มตั้งแต่พนักงาน 5 คนจนถึงหลักพันคน
มีหลายฝ่าย หลายแผนก รับรองล้านเปอร์เซ็นต์
ว่าผู้บริหารระดับสูงจำพนักงานทั้งหมดไม่ได้หรอกครับ ถ้าเห็นใส่ชุดยูนิฟอร์มเดินสวนกันในออฟฟิศหรือบริเวณโรงงานยังพอยิ้มหวานให้
กันได้
ยิ่งถ้าถอดชุดยูนิฟอร์มออก แล้วหลังเลิกงาน
ไปเหยียบตาปลากันเข้าที่ร้านเหล้าแล้วล่ะก็
อาจมีวางมวยกันแบบไม่รู้ตัว พอสร่างเมาจึง
รู้ตัวว่าทำงานอยู่ที่เดียวกันซะงั้น
คนที่โลกจำได้หรือเพื่อนจำได้ที่ง่าย ๆ หน่อย
ก็ประเภทบุคลิกภาพภายนอกดูดีครับ
พวกนี้ใครเห็นเป็นต้องเหลียวหลังเพราะคุณเธอนั้นรูปหล่อ กล้ามทะลุเสื้อ, หน้าตาสวย ยิ้มหวาน
แต่งตัวดี เป๊ะเว่อร์ 24 ชั่วโมงแถมอัธยาศัยดี
แต่นั่นยังไม่พอหรอกครับ มันแค่ปราการด่านแรกเพราะที่เหลือมันคือบุคลิกภาพภายในล้วน ๆ
ผมจะร่ายให้ฟังดังนี้
1.เป็นคนที่แอคทีฟตลอดเวลา ดูมีพลังงานเหลือ
เฟือ จนเพื่อนร่วมงานสังเกตเห็นและอยากอยู่ใกล้เพื่อรับพลังงานบ้าง… อันนี้โลกจำครับ
2.ร่าเริงแจ่มใสจากภายใน จนเปล่งประกายมา
ภายนอก ไม่ใช่หน้าชื่นอกตรมไปวัน ๆ คนประเภทนี้มีรอยยิ้มเป็นอาวุธ และมีอ้อมกอดราคาถูกแต่มากด้วยคุณค่าพร้อมส่งมอบให้กับเพื่อนเสมอ… อันนี้โลกจำครับ
3.คนซื่อสัตย์สุจริต ชนิดที่ว่าเกิดมาไม่เคยโกง
ถึงเดินไปเจอกระเป๋าตังค์หล่นอยู่ ข้างในมีเงิน
เป็นหมื่นเขาก็ไม่คิดที่จะเอาเป็นของตัวเอง
สุดท้ายเขาจะหาวิธีส่งคืนให้กับเจ้าของผู้โชคร้ายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
เมื่อคนอย่างเขาพบว่ามีพนักงานหรือเพื่อนร่วมงานที่คิดไม่ซื่อต่อองค์กรเขาก็จะไม่อยู่นิ่งเฉย หากแก้ไขอะไรไม่ได้ เขาก็จะลาออกเนื่องจากไม่สามารถทนร่วมชีวิตกับวัฒนธรรมขี้ฉ้อที่เป็นมะเร็งร้ายได้อีกต่อไป… อันนี้โลกจำครับ
4.คนที่รู้แจ้ง รู้จริงในงานที่ทำหรือคนเก่งนั่นเอง
คนที่ทั้งเก่งคนและเก่งงาน ไปที่ไหนใครก็ยินดี
คนแบบนี้หายากเพราะส่วนใหญ่เรามักพบแบบ
ครึ่ง ๆ กลาง ๆ คือ บางคนเก่งงานแต่ไม่เก่งคน
ส่วนอีกคนก็เก่งคนเหลือเกินแต่เรื่องงานกลับ
ยังไม่ค่อยตากรรมการ… อันนี้โลกจำครับ
ข้อสุดท้ายผมถามแบบนี้ครับ
ระหว่าง…
อืดอาด กับ คล่องแคล่ว เราชอบอะไร ?
อ้วนท้วนพุงยื่น กับ ร่างกายสมส่วน
เราชอบอะไร ?
สะเพร่า กับ รอบคอบ เราชอบอะไร ?
สูญเปล่า กับ มีประสิทธิภาพ เราชอบอะไร ?
ผมเชื่อเหลือเกินว่าส่วนมากจะตอบข้อหลังกัน
และการที่จะได้มาซึ่งข้อหลังนั้นมันโคตรหินเลยล่ะ ผมจึงขอสรุปว่า…
ข้อ 5.คือคนที่ทำงานยากได้ครับ งานยากมีไว้สำหรับ
คนที่จะประสบความสำเร็จทำ คนเกินครึ่งโลก
ปฏิเสธงานยากนั่นเป็นสาเหตุที่ว่าเหตุใดโลกจึง
จำเขาไม่ได้ วันนี้อยากประสบความสำเร็จให้
รีบทำงานยากเพราะมันส่งผลต่อการเติบโตใน
สายงานหรือข้ามสายงานได้ และสามารถทำให้
ฐานะความเป็นอยู่ดีขึ้นเป็นเงาตามตัว
วันนี้ผมไม่ว่าเป้าหมายของแต่ละคนคืออะไร
บ้างก็อยากมั่งมีด้านปัจจัยสี่, บ้างก็อยากสงบ
อยากปลอดภัย, บ้างก็อยากมีชื่อเสียง ได้รับ
การยอมรับจากสังคม ฯ
วันนี้ลุกขึ้นมาทำให้โลกจำกันเถอะ
วันละนิดละหน่อยแล้วเราจะไม่นึกเสียใจเลยสักนาที
เพราะไม่เคยด้อยพัฒนา…
แล้วโอกาสมันจะไปไหนเสียครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ
www.thanaban.com
======
พื้นที่โฆษณา
อยากให้ AI ช่วยสร้างภาพประกอบสวย ๆ แบบนี้บ้าง
ขอแนะนำงานเขียนขายดีของผม
E:Book “Midjourney for Writer.+AI Avatar”
ในราคาพิเศษ 2 เล่มรวมกันเพียง 550 บาท
ดูรายละเอียดอีบุ๊คที่ https://shorturl.at/nAFT1
ท่านที่สนใจสั่งซื้อ เชิญคลิกที่ลิงค์
https://forms.gle/YA74v11yzFMTRNfX8