อยู่กับตัวเอง คุยกับตัวเอง ไม่ใช่เรื่องของคนบ้า
แต่กลับเป็นเรื่องที่คนดี ๆ เขาทำกันจนเป็นนิสัย
-Swami Vivekanand–นักบวชชาวฮินดูเอ่ยว่า
“Talk to yourself at least once in a Day,
otherwise you may miss a meeting with
an EXCELLENT person in this World.”
แปลกันให้สละสลวยหน่อยก็จะประมาณว่า
“หาเวลาคุยกับตัวเองอย่างน้อยวันละหนึ่งครั้ง
มิฉะนั้นคุณอาจพลาดโอกาสที่จะได้พบปะกับ
บุคคลที่ยอดเยี่ยมบนโลกใบนี้”
แหม… จะใครซะอีกล่ะครับ ก็คือ” ตัวคุณเอง” ไง
มันก็คือ เมื่อคุณรู้จักตัวเองมากขึ้น จากการที่คุย
กับตัวเองบ่อย ๆ ก็ย่อมพบหนทางแห่งการพัฒนา
ตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง เช็คสภาพตัวเอง
นำเสียงในหัวที่สรุปแล้วว่าดีออกมาปฏิบัติเป็น
รูปธรรม
สุดท้าย ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ก็ถึงเป้าหมายที่วางไว้
คุณนึกถึงสมัยเรียนประถมสิ
ไม่ว่าคุณจะตื่นสายขนาดไหน
ไม่ว่าคุณจะขี้เกียจตัวเป็นขนขนาดไหน
ไม่ว่าคุณจะจ้องลอกการบ้าน หรือโดดเรียน
สุดท้าย คุณก็เรียนจบอยู่ดี
ต่อให้เรียนมัธยมจนถึงด๊อกเตอร์
ถ้าไม่หยุดเดินยังไงก็ถึงจุดหมายปลายทาง
อนึ่ง คนที่ไม่หาเวลาคุยกับตัวเองอย่างจริงจัง
ก็มีโอกาสไปไม่ถึงฝั่งฝันเพราะสับสน ท้อแท้เสียก่อน
ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้กับมนุษย์ทุกคน
เพียงแต่จะรับมือกับมันอย่างไรต่างหาก
เอาล่ะ… ถือโอกาสฝากตัวอย่างคำถามไว้
ให้คุณเริ่มใช้ถามตัวเองและตอบตัวเองดูสักนิด
1. ตอนนี้คุณรู้สึกกับตัวเองอย่างไร ?
2. วันเดียวกันนี้ เทียบกับปีที่แล้ว เรามีสภาพ
ความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นมั้ย ?
3. เราจะทำอย่างไรได้บ้าง เพื่อให้คุณภาพชีวิต
ดีขึ้นจนใคร ๆ ต้องอิจฉา ?
ประมาณนี้ครับ… ไม่ต้องถามเยอะหรอก
วันละนิดก็พอ มีทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก
เรื่องสุขภาพ เรื่องเงิน เยอะแยะไปหมด
หากไม่ถามตัวเองหรือคุยกับตัวเองในวันนี้
แล้วผ่านไปอีก 20 ปี อย่ามานั่งเสียใจภายหลัง
ว่า “ทำไมฉันตอบคำถามตัวเองไม่ได้”
ไม่ต้องพึ่งกูรู แต่วันนี้ควรพึ่ง “กูรู้” ให้มากที่สุด
จริงแท้ประการใด ช่วยแสดงความคิดเห็น
กันได้ตามอัธยาศัยครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ