“#พร้อมไม่จริง…อันตรายมาก”
ก็เพราะไม่ใช่แค่ตัวตาย
แต่ยังลากขาชาวบ้านที่ร่วมลงทุน
จมบ่อทรายดูดลงไปด้วย
#อ่านสักนิดแล้วลุยต่อครับ
อยากขยายสาขาให้ได้มาก ๆ
แต่ปัญหาคือสะดุดหกล้มตั้งแต่แรกเลยก็มีไม่ใช่น้อย
เมื่อล้มตั้งแต่แรก การออกวิ่งเข้าเส้นชัยก็จะช้าลงไปด้วย
ผู้ขายแฟรนไชส์หลายท่านมีความพร้อมในระดับสูง
มีความรู้ ความสามารถในการบริหารงานชั้นเลิศ
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ผู้ซื้อแฟรนไชส์
หรือสาขาย่อย ๆ ของเรา จะมีทักษะการบริหารขั้นสูง
เหมือนกันกับเรา
การกำหนดมาตรการต่างๆ เพื่อป้องกันปัญหา
จึงจำเป็นแบบขาดไม่ได้
ลองนึกดูว่าถ้าผู้ซื้อแฟรนไชส์ต้องกู้เงิน 1 ล้านบาท
เพื่อมาลงทุนซื้อแฟรนไชส์ของเราไป
โดยตีเลขกลม ๆ เสียว่าจ่ายดอกเบี้ยเงินกู้ร้อยละ 1 ต่อเดือนเท่ากับเขาต้องจ่ายดอกเบี้ยถึง 1 หมื่นบาท
หากยังไม่สามารถมีรายได้และกำไรเข้ามา
เงินก้อนนี้ก็จะร่อยหรอลงเรื่อย ๆ
แทนที่จะได้ใช้ในการเปิดกิจการหรือหมุนเวียนในธุรกิจ
ซึ่งบอกตรง ๆ ว่า เสียดายแทน
ลองแบบนี้ครับ
– สอบถามผู้ซื้อแฟรนไชส์ดูว่าเขามีวิสัยทัศน์
เหมือนเราหรือไม่ อำนาจตัดสินใจในการบริหารอยู่ที่ใคร
– แหล่งเงินทุนของเขามาจากไหน ปลอดดอกเบี้ยหรือไม่ ?
– ทำเลของร้าน หรือที่จะไปเช่านั้นสภาพพร้อมหรือยัง
ต้องปรับปรุง ก่อสร้าง ต่อเติมอะไรอีกหรือไม่
– เครื่องจักร อุปกรณ์ เฟอร์นิเจอร์พร้อมหรือยัง ?
– ทำกันเองในครอบครัว หรือใช้พนักงานและรับสมัครหรือยัง ?
– อบรมการใช้ระบบ ก่อนร้านเปิดจริงหรือยัง ?
– อบรมพนักงานส่วนต่าง ๆ ให้พร้อมบริการหรือยัง ?
ฯลฯ
เอาให้แน่ใจว่าเปิดร้านได้ชัวร์ในระยะเวลากี่วัน
มีกำหนดไทม์ไลน์ชัดเจน
ถ้ากู้เงินมาและจ่ายดอกเบี้ยทุกเดือน
แต่รอช่างทำระบบไฟฟ้า แอร์ งานเฟอร์นิเจอร์
ทำงานอีก 1-2 เดือนกว่าจะแล้วเสร็จ
กำหนดการเปิดร้านก็เลื่อนตามใจฉัน
ลูกค้ารอแล้ว รออีก
รู้ใช่มั้ยว่าคนที่รับกรรมคือใคร ? #บาปนะครับ
ขอบคุณครับ
ธนบรรณ สัมมาชีพ